Zezwolenie na pobyt to dokument, który umożliwia cudzoziemcom lub osobom nieposiadającym obywatelstwa legalny pobyt w danym kraju przez dłuższy czas. W niektórych stanach i w niektórych przypadkach może on być również wykorzystywany jako dokument tożsamości posiadacza.

Najważniejsze cechy dokumentu pobytowego

Zezwolenie na pobyt zasadniczo pozwala na nieograniczony wyjazd i wjazd do kraju, dopóki jest ono ważne. Jednocześnie w niektórych krajach, nawet posiadając ten dokument, cudzoziemcy muszą dodatkowo uzyskać odpowiednie wizy uprawniające do wyjazdu i wjazdu.

Często dopiero po pięciu latach posiadacze zezwolenia na pobyt mogą ubiegać się o status stałego rezydenta. Takie zasady obowiązują w większości państw członkowskich UE. W niektórych krajach (Węgry, Belgia) istnieje jednak możliwość zmiany zezwolenie na pobyt stały po 3 latach legalnego pobytu. Najostrzejsze wymagania obowiązują w Szwajcarii, gdzie w większości przypadków możliwość uzyskania statusu stałego rezydenta pojawia się po 10 latach pobytu w charakterze czasowo przyjętego cudzoziemca.

Popularne sposoby uzyskiwania dokumentu pobytowego

Posiadaczem dokumentu pobytowego można zostać na różne sposoby. Najczęstsze z nich to: zawarcie małżeństwa, podjęcie studiów i zatrudnienie. Prawie każdy kraj związkowy stwarza specjalne warunki dla przedsiębiorców, wysoko wykwalifikowanych specjalistów, naukowców i inwestorów. W niektórych przypadkach dokument może zostać wydany przez władze w uznaniu pewnych zasług, np. za pomoc policji w schwytaniu niebezpiecznych przestępców.

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje kilka popularnych sposobów na uzyskanie zezwolenia na pobyt:

  • Zakup nieruchomości. Takie programy są dostępne w wielu krajach europejskich. Minimalny próg inwestycyjny wynosi 250 tys. euro.
  • Inwestycje w gospodarkę. Można inwestować w każdym kraju europejskim, ale tylko niektóre z nich mają preferencyjne warunki dotyczące zezwoleń na pobyt.
  • Otwarcie firmy z miejscami pracy. Należy jednak pamiętać, że nie we wszystkich krajach europejskich można uzyskać zezwolenie na pobyt na tej podstawie.
  • Zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem danego państwa. Powszechna metoda, która często jest wykorzystywana do oszustw małżeńskich.
  • Zawarcie umowy o pracę. Ta metoda sprawdza się, jeśli pracownik jest interesujący dla europejskiego pracodawcy.
  • Zjazd rodzinny. Cudzoziemiec może ubiegać się o zezwolenie na pobyt na podstawie więzów rodzinnych, ale tylko wtedy, gdy jego krewni mają zezwolenie na pobyt.
  • Studiowanie na uniwersytecie. Status dokumentu pobytowego jest przyznawany na okres 4-5 lat. Po ukończeniu studiów, aby pozostać w kraju, absolwent musi zostać zatrudniony na podstawie umowy o pracę w krótkim okresie czasu.
  • Prowadzenie spraw urzędowych. Ta opcja jest odpowiednia dla dyplomatów, członków delegacji, przedstawicieli firm międzynarodowych.
  • Zaangażowanie w naukę. Umowa z firmą zlecającą prace naukowe.
  • Przechodzenie przez leczenie. Odpowiednie, gdy wymagana jest ciągła opieka medyczna.

Można również uzyskać pozwolenie na pobyt, udowadniając swoją wartość dla państwa. Do tego celu nadają się szczególne zasługi dla kraju lub wolontariat.