Wiza cyfrowego nomada w krajach europejskich

Już prawie 20 krajów w Europie wydaje wizy dla cyfrowych nomadów, a lista ta stale rośnie. Które to kraje i jak zostać cyfrowym nomadą w każdym z tych miejsc? Opowiemy o tym w naszym szczegółowym przewodniku.

O najważniejszych rzeczach dotyczących aktualnych wiz dla cyfrowych nomadów na całym świecie  można dowiedzieć się, czytając nasz obszerny materiał. Zebraliśmy tam wszystkie najważniejsze informacje na temat wiz dla nomadów na każdym kontynencie.

W tym przewodniku skupimy się na krajach europejskich i powiemy szczegółowo, które z nich już wydają taki dokument, na jak długo można go uzyskać i jakie kryteria należy spełnić.

Albania

Albania posiada wizę dla cyfrowych nomadów (wiza D dla cyfrowych pracowników mobilnych).

Kto może otrzymać: cudzoziemcy pracujący zdalnie na podstawie umowy z zagranicznym pracodawcą lub klientem.

Uwagi: można zabrać rodzinę, wiza musi zostać zamieniona na albańskie zezwolenie na pobyt po przyjeździe.

Ważność wizy: 1 rok, może zostać przedłużona na 2 lata, a następnie na 5 lat.

Wymagania: 

• umowa o pracę z firmą lub umowa o świadczenie usług z wykonawcą zarejestrowanym poza terytorium Albanii;
• dyplomy, certyfikaty i inne dokumenty potwierdzające kwalifikacje;
• miesięczne wynagrodzenie w wysokości 305 euro miesięcznie i środki finansowe w albańskim banku w wysokości 408 000 lek (3900 euro);
• zaświadczenie o niekaralności;
• umowa mieszkaniowa (minimum jeden rok);
• ubezpieczenie zdrowotne (musi być ważne przez co najmniej 1 rok). 

Wniosek wizowy składa się online. Jego rozpatrzenie zajmuje od 15 do 30 dni roboczych.

Koszt wizy D wynosi 80 euro. 

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 280–400 euro, media – 105 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 15 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 8 euro.

Andora

W Andorze wiza dla cyfrowych nomadów – Residència per a nòmada digital – pojawiła się w grudniu 2022 roku. Zasadniczo jest to zezwolenie na pobyt oparte na pracy zdalnej. 

Kto może otrzymać: zdalni specjaliści, którzy pracują na podstawie umowy z zagranicznym pracodawcą; freelancerzy świadczący usługi dla zagranicznych klientów.

Uwagi: można zabrać rodzinę; liczba wiz podróżnych jest ograniczona limitem nie większym niż 50 rocznie.

Okres ważności wizy: początkowo 2 lata. Pierwsze odnowienie na 2 lata; drugie odnowienie na 3 lata; kolejne odnowienia na 10 lat.

Wymagania:

• ważny paszport i wniosek wizowy
• miesięczny dochód w wysokości co najmniej 3858 euro (300% minimalnego wynagrodzenia w Andorze na 2023 rok);
• zaświadczenia o niekaralności ze wszystkich krajów zamieszkania i obywatelstwa;  
• aktualne zdjęcie;
• pozytywna decyzja Ministerstwa gospodarki w sprawie statusu cyfrowego nomady;
• dowód własności/wynajmu mieszkania w Andorze;
• umowy o pracę z zagranicznymi pracodawcami/klientami;
• dokumenty potwierdzające stan cywilny;
• gotowość do zamieszkania w kraju przez co najmniej 90 dni w roku;
• ubezpieczenie zdrowotne.

Wszystkie dokumenty muszą być przetłumaczone, zalegalizowane/apostillowane.

Wizę można załatwić na miejscu.

Opłata za złożenie wniosku do Urzędu Migracyjnego wyniesie około 191 euro.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 800–950 euro, media – 100 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 35 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 13 euro.

Węgry 

Węgry posiadają zezwolenie na pobyt z White Card dla cyfrowych nomadów.

Uwagi: członkowie rodziny nie mogą automatycznie otrzymać tego samego zezwolenia na pobyt; nie można ubiegać się o inne rodzaje zezwoleń na pobyt w okresie ważności White Card; White Card jest anulowana w przypadku otrzymania udziałów w węgierskiej spółce.

Okres ważności: 1 rok, z możliwością jednokrotnego przedłużenia na kolejny rok.

Wymagania:

• być obywatelem kraju spoza UE, Europejskiego obszaru gospodarczego i strefy Schengen (tak zwanego kraju trzeciego);
• nie posiadać udziałów w węgierskiej spółce i nie szukać zatrudnienia na Węgrzech;
• mieć udokumentowany stosunek pracy w kraju innym niż Węgry i wykonywać pracę zdalnie przy użyciu technologii cyfrowych LUB posiadać udziały w dochodowej firmie poza Węgrami i zarządzać nią zdalnie;
• dochód w wysokości co najmniej 3000 euro miesięcznie przez ostatnie 6 miesięcy;
• mieszkanie na Węgrzech (umowa najmu/własności);
• ubezpieczenie zdrowotne lub wystarczające środki na pokrycie wydatków;
• posiadanie ważnego paszportu.

Możliwe jest złożenie wniosku:

• do ambasady/konsulatu Węgier w kraju zamieszkania;
• w przypadku krajów objętych ruchem bezwizowym – za pośrednictwem portalu internetowego Enter Hungary.

Opłata za złożenie wniosku wynosi 125 dolarów i 77 dolarów w przypadku aplikacji online. Wiza jest wydawana w ciągu 21 dni. Po zatwierdzeniu można uzyskać wizę wjazdową na 30 dni, aby wjechać na Węgry. Po wjeździe na Węgry należy udać się do lokalnego urzędu imigracyjnego i uzyskać White Card. 

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 330–420 euro, media – 135 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 23 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 9 euro.

Niemcy

Niemcy wydają zezwolenia na pobyt dla osób samozatrudnionych (freelancerów) o nazwie Aufenthaltserlaubnis für Selbständige Tätigkeit. 

Okres ważności: od 6 miesięcy do 3 lat (z możliwością przedłużenia).

Wymagania:

• dowód samozatrudnienia;
• stabilny dochód;
• ubezpieczenie zdrowotne;
• adres w Niemczech;
• niemieccy klienci, a mianowicie dowód zamiaru współpracy od co najmniej dwóch potencjalnych klientów / pracodawców w formie listów lub umów o świadczenie usług;
• wystarczający plan emerytalny (jeśli wnioskodawca ma 45 lat lub więcej); w perspektywie w wieku 67 lat należy posiadać miesięczną emeryturę w wysokości co najmniej 1503,34 euro przez co najmniej 12 lat lub aktywa w wysokości co najmniej 216 481 euro.

Wniosek o wizę można złożyć, umawiając się na wizytę w ambasadzie Niemiec. Po otrzymaniu wizy i przybyciu do kraju należy złożyć wniosek o zezwolenie na pobyt i przedłożyć wymagane dokumenty. Usługa ta będzie kosztować około 100 euro (dla obywateli Turcji poniżej 24 roku życia – 22,80 euro, po 24 roku życia – 37 euro). 

Średni czas rozpatrywania wniosku wynosi 5-6 tygodni. Zaleca się umówienie się na spotkanie w celu przedłużenia 4-6 tygodni przed wygaśnięciem istniejącego zezwolenia na pobyt.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 700–950 euro, media – 300 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 50 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 13 euro.

Grecja

W Grecji działa tak zwana Greece Digital Nomad Visa.

Uwagi: jeśli pracownik będzie przebywał w kraju przez 180 lub więcej dni w roku kalendarzowym, może być zobowiązany do ustanowienia rezydencji podatkowej w Grecji (w tym uzyskania greckiego numeru podatkowego) i płacenia lokalnych podatków.

Okres ważności wynosi 1 rok, a następnie może zostać wydane pozwolenie na pobyt na okres do 2 lat z możliwością przedłużenia o kolejne 2 lata.

Wymagania: 

• miesięczne zarobki w wysokości co najmniej 3500 euro po opodatkowaniu (jeśli osoba podróżuje ze współmałżonkiem, należy doliczyć kolejne 20%, a na każde dziecko – 15%);
• trzeba pracować zdalnie jako pracownik lub osoba samozatrudniona z klientami poza granicami kraju. 

Ważne: w tym okresie nie przysługuje prawo do pracy w greckiej firmie na stałe lub jako freelancer.

Wniosek wizowy należy złożyć w konsulacie Grecji w kraju głównego zamieszkania w ramach procedury przyspieszonej. Wniosek można wysłać pocztą elektroniczną lub listem poleconym. Konsulat musi odpowiedzieć w ciągu 10 dni. Opłata za wniosek wizowy wynosi 75 euro.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 400–500 euro, media – 216 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 30 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 15 euro.

Islandia

Islandia wydaje długoterminową wizę dla pracowników zdalnych na okres od 90 do 180 dni. 

Uwagi: posiadacz takiej wizy nie otrzyma islandzkiego numeru identyfikacyjnego; małżonkowie/partnerzy i dzieci (do 18 roku życia) cyfrowego nomady mogą również uzyskać wizę długoterminową jako osoby pozostające na utrzymaniu osoby pracującej zdalnie.

Ważność: do 180 dni w przypadku złożenia wniosku z kraju zamieszkania przed przyjazdem do Islandii lub do 90 dni w przypadku złożenia wniosku po wjeździe do strefy Schengen.

Wymagania:

• pochodzenie z kraju spoza EOG/EFTA;
• brak konieczności posiadania wizy wjazdowej do strefy Schengen;
• brak wizy długoterminowej do Islandii w ciągu ostatnich 12 miesięcy;
• praca zdalna dla zagranicznej firmy (z wyłączeniem islandzkich pracodawców) lub samozatrudnienie;
• miesięczny dochód w wysokości co najmniej 1 000 000 islandzkich koron (około 6300 euro) lub 1 300 000 islandzkich koron (około 8200 euro) w przypadku ubiegania się o wizę również dla partnera/małżonka.

O wizę należy wystąpić w islandzkim urzędzie imigracyjnym, wniosek można złożyć drogą pocztową (po wcześniejszym opłaceniu tej usługi przelewem bankowym – opłata wynosi 12 200 islandzkich koron (około 77 euro). Po przyjeździe do kraju, po zatwierdzeniu wniosku, należy skontaktować się z urzędem imigracyjnym i uzyskać wizę. Formularz wniosku można wypełnić tutaj. 

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 1400–1600 euro, media – 97 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 62 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 20 euro.

Hiszpania

Wiza dla cyfrowych nomadów w Hiszpanii weszła w życie już w kwietniu 2023 roku. Ta wiza dla pracowników zdalnych została wprowadzona w ramach ustawy o startupach. 

Uwagi: członkowie rodziny (małżonek/partner, nieletnie dzieci, osoby pozostające na utrzymaniu) również mogą uzyskać wizę, choć usługa ta będzie kosztować więcej. 

Ważność wizy: 1 rok. Następnie można uzyskać zezwolenie na pobyt na 2 lata lub istnieje możliwość uzyskania zezwolenia na pobyt od razu w kraju – na 3 lata w przypadku umowy o pracę na czas nieokreślony (lub na określony czas trwania umowy). Zezwolenie na pobyt można następnie przedłużyć o kolejne 2 lata. 

Wymagania:

• konieczność pracy zdalnej dla firm spoza Hiszpanii lub samozatrudnienia, pod warunkiem że praca dla hiszpańskiej firmy nie przekracza 20% ich całkowitej aktywności zawodowej;
• dowód posiadania środków finansowych (minimum 200% minimalnego wynagrodzenia w Hiszpanii – obecnie 2520 euro miesięcznie);
• odpowiednie wykształcenie lub co najmniej 3-letnie doświadczenie zawodowe;
• w przypadku członków rodziny – dowód pokrewieństwa.

Wniosek o wizę można złożyć bezpośrednio w hiszpańskich ambasadach; w przypadku pozwolenia na pobyt można ubiegać się o nie w samej Hiszpanii, automatycznie pomijając etap wizowy.

Czas rozpatrywania wniosku: 10 dni, dłużej, jeśli wymagane są dodatkowe dokumenty. 

Opłata wizowa: płatna zgodnie z opłatami konsularnymi, obecnie wynosi około 630 euro dla głównego wnioskodawcy i 525 euro dla każdego członka rodziny. Kwota ta może jednak ulec zmianie ze względu na wahania kursów walut.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 700–930 euro, media – 127 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 32 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 12 euro.

Włochy

Po 2 latach dyskusji Włochy  podpisały dekret o wprowadzeniu wizy dla cyfrowych nomadów, która będzie identyczna z zezwoleniem na pobyt. Wizę tę będą mogli uzyskać cudzoziemcy z krajów spoza UE, którzy wykonują wysoko wykwalifikowaną pracę zdalną z wykorzystaniem zaawansowanych technologii.

Uwagi: wiza otwiera drogę do uzyskania zezwolenia na pobyt po 5 latach pobytu na podstawie tej wizy; członkowie rodziny mogą przyjechać w ramach łączenia rodzin (małżonek, dzieci poniżej 18 roku życia, rodzice – pod pewnymi warunkami).

Ważność wizy: 1 rok i może zostać przedłużona, jeśli spełnione zostaną odpowiednie warunki (praca, dochód, ubezpieczenie, zakwaterowanie).

Wymagania: 

• roczny dochód w wysokości co najmniej 28 000 euro;
• ubezpieczenie zdrowotne ważne we Włoszech;
• potwierdzone stałe miejsce zamieszkania we Włoszech;
• minimum 6 miesięcy doświadczenia w pracy zdalnej;
• potwierdzenie od pracodawcy o wykonywaniu pracy zdalnej;.
• niekaralność.

Wniosek wizowy składa się po wjeździe do Włoch na lokalnym posterunku policji.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 600–800 euro, media – 200 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 35 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 15 euro.

Cypr

Cypryjska wiza cyfrowego nomady jest ważna od 2021 roku. Jest to również zezwolenie na pobyt czasowy. Początkowo ustalono limit 100 wiz, ale w marcu 2022 roku został on zwiększony do 500. 

Uwagi: 

• członkowie rodziny cyfrowego nomady (małżonek/partner cywilny i małoletnie dzieci) mogą również otrzymać zezwolenie na pobyt czasowy na ten sam okres, ale bez prawa do pracy lub prowadzenia działalności gospodarczej na Cyprze;
• jeśli cyfrowy nomada przebywa na Cyprze dłużej niż 183 dni w roku podatkowym i nie jest rezydentem podatkowym innego kraju, uznaje się go za rezydenta podatkowego Cypru.

Ważność wizy: 1 rok (może zostać przedłużona o maksymalnie 2 lata). Wnioski o przedłużenie należy składać co najmniej miesiąc przed datą wygaśnięcia obecnego zezwolenia na pobyt.

Wymagania:

• posiadanie obywatelstwa kraju spoza UE lub EOG;
• zatrudnienie w spółce zarejestrowanej poza Cyprem lub samozatrudnienie w celu świadczenia usług na rzecz klientów za granicą;
• posiadanie ubezpieczenia;
• dochód w wysokości 3500 euro miesięcznie po odliczeniu podatków i opłat;
• niekaralność;
• zarezerwowana nieruchomość.

O wizę można ubiegać się w ciągu 3 miesięcy od przyjazdu w biurze Urzędu Stanu Cywilnego i Wydziału Migracji w Nikozji. Wymagane są oficjalnie przetłumaczone i poświadczone dokumenty.

Rozpatrzenie wniosku zajmie od 5 do 7 tygodni. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku wnioskodawca otrzyma pismo z instrukcjami, jak uzyskać zezwolenie na pobyt, w przypadku odmowy – pismo wyjaśniające przyczyny.

Opłata za uzyskanie lub przedłużenie zezwolenia na pobyt wynosi 70 euro. Wstępna opłata rejestracyjna wynosi również 70 euro za rejestrację w rejestrze cudzoziemców.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 700–900 euro, media – 185 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 45 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 15 euro.

Łotwa

Łotewska wiza dla cyfrowych nomadów została wprowadzona w 2022 roku, choć dyskutowano o niej od 2020 roku. 

Uwagi: posiadacze tej wizy nie mogą pracować bezpośrednio na Łotwie; członkowie rodziny nie mogą ubiegać się o tę wizę wraz z wnioskodawcą. 

Ważność wizy: 1 rok.

Wymagania:

• zatrudnienie przez pracodawcę z kraju członkowskiego OECD* lub samozatrudnienie zarejestrowane w jednym z tych krajów;
• być w stanie wykonywać pracę zdalnie podczas pobytu na Łotwie;
• w przypadku pracownika – zaświadczenie od pracodawcy o co najmniej 6-miesięcznym okresie zatrudnienia i dochodzie w wysokości co najmniej 3433 euro miesięcznie;
• w przypadku samozatrudnienia – udowodnić dochód w wysokości co najmniej 3433 euro miesięcznie za ostatnie 6 miesięcy;
• ubezpieczenie zdrowotne ważne na Łotwie i w strefie Schengen o wartości co najmniej 42 600 euro;
• dowód zamieszkania na Łotwie.

Wniosek wizowy składa się do łotewskiego Urzędu do spraw obywatelstwa i migracji.

Koszty wizy: tylko opłata państwowa (w granicach 10 euro). 

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 300–450 euro, media – 300 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 30 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 10 euro.

*OECD – Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Składa się z 38 krajów: Austrii, Australii, Belgii, Kanady, Chile, Kolumbii, Kostaryki, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Niemiec, Grecji, Węgier, Islandii, Irlandii, Izraela, Włoch, Japonii, Korei, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Meksyku, Holandii, Nowej Zelandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii, Turcji, Wielkiej Brytanii i USA.

Malta

Na Malcie program dla podróżników nosi nazwę Nomad Residence Permit.

Uwagi: 

• osoby mogą pochodzić zarówno z krajów UE, jak i spoza UE (obecnie program nie jest dostępny dla Rosjan i Białorusinów);
• można ubiegać się o udział w programie wraz z członkami rodziny;
• nie trzeba płacić podatku dochodowego jako cyfrowy nomada (trzeba będzie płacić podatki tylko w przypadku samozatrudnienia i oferowania usług maltańskim firmom).

Ważność wizy: 1 rok, z możliwością przedłużenia do 4 lat. W tym czasie można również swobodnie podróżować po strefie Schengen.

Składając wniosek o przedłużenie pobytu, należy przedstawić wyciąg bankowy z Malty potwierdzający pobyt przez co najmniej 5 miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Wymagania: 

• od 1 kwietnia należy wykazać minimalny roczny dochód w wysokości 42 000 euro (poprzednio 32 400 euro);
• zatrudnienie/biznes musi znajdować się poza Maltą;
• wymagany jest ważny paszport, umowa najmu/zakupu na Malcie na czas trwania zezwolenia, ubezpieczenie zdrowotne.

O wizę można ubiegać się drogą elektroniczną (adres – nomad.residencymalta@gov.mt). Formularz wniosku można wypełnić tutaj. Po zatwierdzeniu wniosku należy uiścić bezzwrotną opłatę w wysokości 300 euro. Następnie zostanie wydana wiza wjazdowa (jeśli jest wymagana), a po przybyciu na Maltę karta rezydenta (27,50 euro przy odbiorze). 

Rozpatrzenie wniosku po uiszczeniu opłaty zajmuje około 60 dni roboczych.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 780–930 euro, media – 94 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 26 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 15 euro.

Niderlandy

W Niderlandach istnieje prawo pobytu dla osób samozatrudnionych w priorytetowych sektorach gospodarki.

Uwagi:  można wprowadzić się z rodziną.

Okres ważności: maksymalnie 2 lata.

Wymagania:

• rejestracja w rejestrze handlowym Niderlandzkiej Izby Handlowej (Kamer van Koophandel);
• posiadanie wszystkich niezbędnych zezwoleń/licencji na prowadzenie działalności;
• dowód, że działalność ma istotne znaczenie dla gospodarki (oceniane przez system punktacji);
• w przypadku freelancerów – co najmniej jedno zlecenie/kontrakt w Niderlandach;
• w przypadku pracowników opieki zdrowotnej – rejestracja w odpowiednim rejestrze BIG;
• wystarczający dochód (co najmniej 1564 euro miesięcznie);
• posiadanie biznesplanu. 

Wniosek wizowy składa się w niderlandzkiej ambasadzie/konsulacie za granicą.

Czas rozpatrywania wniosku: do 90 dni, z możliwością przedłużenia do 6 miesięcy.

Koszt: złożenie wniosku kosztuje 380 euro.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 1100–1350 euro, media – 225 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 80 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 15 euro.

Norwegia

Norwegia posiada wizę dla osób samozatrudnionych (patrz „Self-employed persons with a company abroad”). 

Uwagi: nie uprawnia do stałego pobytu; dozwolony pobyt dla małżonka/partnera i dzieci z umową na okres dłuższy niż 6 miesięcy.

Ważność wizy: maksymalnie 6 lat w jednym okresie. Po upływie 6 lat należy opuścić Norwegię na 2 lata przed złożeniem nowego wniosku.

Wymagania:

• mieć umowę o pracę z zarejestrowaną norweską firmą;
• być zarejestrowanym jako indywidualny przedsiębiorca za granicą;
• odpowiednie kwalifikacje (minimum 3 lata kształcenia zawodowego, dyplom uniwersytecki lub ponad 6 lat doświadczenia zawodowego);
• poziom wynagrodzenia nie niższy niż standardy dla zawodu w Norwegii: jeśli praca wymaga tytułu licencjata, minimalne roczne wynagrodzenie przed opodatkowaniem musi wynosić co najmniej 448 900 koron norweskich (około 38 978 euro); jeśli tytuł magistra, co najmniej 480 900 koron norweskich (około 41 756 euro). W przypadku stanowisk, które nie wymagają wyższego wykształcenia, wynagrodzenie musi odpowiadać poziomowi ustalonemu w układach zbiorowych w branży, jeśli takie istnieją.

Wniosek o wizę można złożyć w norweskiej ambasadzie lub centrum wizowym.

Czas rozpatrywania wniosku: do 2 miesięcy od złożenia dokumentów.

Koszt wizy: 6300 koron norweskich (około 550 euro) + ewentualne opłaty w centrum wizowym.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 800–1150 euro, media – 190 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 70 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 17 euro.

Portugalia

Portugalska wiza dla cyfrowych nomadów została uruchomiona 30 października 2022 roku – jest oficjalnie określana jako wiza pobytowa na działalność zawodową świadczoną zdalnie poza terytorium kraju.

Uwagi: 

• nowa wiza jest alternatywą dla istniejącej wizy D7, która jest przeznaczona dla emerytów i osób uzyskujących dochód pasywny;
• wiza jest dostępna dla wszystkich osób, które pracują zdalnie jako pracownicy lub niezależni specjaliści i NIE przyjeżdżają do Portugalii z UE, lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
• główny wnioskodawca może ubiegać się o wizę wraz z członkami rodziny jako osobami towarzyszącymi. Alternatywnie, po uzyskaniu przez głównego wnioskodawcę zezwolenia na pobyt w Portugalii, członkowie jego rodziny mogą następnie ubiegać się o łączenie rodzin oddzielnie.

Okres ważności wizy: ponieważ jest to rezydentura, minimalny okres wynosi 1 rok z możliwością późniejszego przedłużenia.

Wymagania: 

• w przypadku pracowników: dostarczyć umowę o pracę lub oświadczenie pracodawcy potwierdzające stosunek pracy;
• w przypadku niezależnych specjalistów: przedstawić akt założycielski spółki, umowę o świadczenie usług lub dokument potwierdzający świadczenie usług na rzecz jednego, lub większej liczby klientów;
• dowód średniego miesięcznego dochodu za ostatnie 3 miesiące nie niższego niż równowartość 4 minimalnych miesięcznych wynagrodzeń w Portugalii (w 2024 roku jest to 820 euro przed opodatkowaniem);
• dokument potwierdzający rezydencję podatkową;
• pełny zestaw standardowych dokumentów wizowych (formularz wniosku, zdjęcie, paszport, ubezpieczenie itp.).

O wizę można ubiegać się w konsulacie Portugalii w kraju pochodzenia lub w portugalskiej agencji imigracyjnej Serviço de Estrangeiros e Fronteiras (SEF).

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 720–940 euro, media – 111 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 40 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 10 euro.

Rumunia

Rumunia wprowadziła wizę dla cyfrowych nomadów poprzez zmiany w ustawie nr 22 z dnia 14 stycznia 2022 roku.

Okres ważności wizy: 6 miesięcy lub 1 rok. Jak określono w oficjalnym dokumencie, pierwsze przedłużenie zezwolenia na pobyt czasowy dla tej kategorii jest przyznawane na 6 miesięcy.

Wymagania:

• posiadać dochód w wysokości co najmniej 3 średnich rumuńskich pensji (około 3700 euro) w ciągu ostatnich 6 miesięcy z pracy zdalnej dla firmy zarejestrowanej poza Rumunią lub z prowadzenia własnej firmy za granicą;
• przedstawić umowę o pracę z zagraniczną firmą lub dowód własności/zarządzania zagraniczną firmą przez co najmniej 3 lata;
• przedstawić dokumenty potwierdzające opłacanie podatków za granicą;
• posiadać ubezpieczenie zdrowotne w wysokości co najmniej 30 000 euro;
• dostarczyć zaświadczenie o niekaralności;
• przedstawić dowód pokrycia kosztów utrzymania.

O wizę można ubiegać się w placówce dyplomatycznej lub konsulacie Rumunii (osobiście lub za pośrednictwem poczty elektronicznej). Wypełnić formularz wniosku tutaj. Decyzja w sprawie wniosku zostanie przesłana w formie powiadomienia na adres e-mail. 

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 300–410 euro, media – 133 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 18 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 8 euro.

Chorwacja

Chorwacja uruchomiła program zezwoleń na pobyt dla cyfrowych nomadów 1 stycznia 2021 roku.

Kto może otrzymać: niezależni i zdalni specjaliści pracujący dla zagranicznego pracodawcy lub dla własnej firmy poza Chorwacją.

Uwagi: brak podatku dochodowego przez pierwszy rok; można sprowadzić rodzinę: małżonków, dzieci poniżej 18 roku życia, starszych rodziców lub partnerów, jeśli mieszkają razem przez 3 lata lub dłużej.

Ważność wizy: do 1 roku, o nową wizę można ubiegać się dopiero sześć miesięcy po wygaśnięciu poprzedniej.

Wymagania: 

• Miesięczny dochód w wysokości co najmniej 2 539,31 euro (lub 30 471,72 euro na koncie bankowym przez rok);
• wypełniony formularz zgłoszeniowy;
• dowód potwierdzający, że nie wyjechało się do pracy do Chorwacji;
• kopia paszportu;
• zaświadczenie o niekaralności;
• ubezpieczenie zdrowotne;
• miejsce zamieszkania w Chorwacji (można posiadać adres tymczasowy);
• akt małżeństwa współmałżonka, akt urodzenia dzieci.

Złożenie wniosku: 1) w najbliższym chorwackim konsulacie w kraju pochodzenia, 2) na posterunku policji w samej Chorwacji, 3) online.

Koszt: od 134 euro za wizę i rejestrację.

Rozpatrzenie wniosku trwa zazwyczaj około miesiąca. Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, można polecieć do Chorwacji, zarejestrować się na policji i po 3 tygodniach odebrać biometryczną kartę pobytu.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 450–550 euro, media – 175 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 44 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 10 euro.

* Chorwacja dołączyła do strefy Schengen 1 stycznia 2023 roku, umożliwiając cyfrowym nomadom podróżowanie po Europie bez wizy przez 90 dni. 

Czarnogóra

Nomadzi, którzy chcą pozostać w Czarnogórze, mają dwie opcje: ubiegać się o krajową wizę D lub zezwolenie na pobyt dla cyfrowych nomadów. Wynika to z  ustawy o cudzoziemcach w tym kraju.

Uwagi:

• nie można pracować w lokalnych firmach ani dla lokalnych klientów;
• nie trzeba płacić podatku dochodowego, gdy jest się cyfrowym nomadą;
• małżonek i dzieci głównego wnioskodawcy mogą przejść proces łączenia rodzin i również pozostać w kraju.

Okres ważności wizy: jeśli jest to wiza krajowa D, to do 180 dni rocznie; jeśli wydano zezwolenie na pobyt – do 2 lat z możliwością ponownego przedłużenia dokumentu o 2 lata. Po tych 4 latach pobytu w kraju pod statusem nomada konieczne będzie opuszczenie go na co najmniej 6 miesięcy.

Wymagania:

• możliwość uzyskania wizy D lub prawo wjazdu do Czarnogóry bez wizy;
• dowód, że praca jest zdalna dla firmy zarejestrowanej poza Czarnogórą (umowa, zaświadczenie o zatrudnieniu);
• minimalny dochód w wysokości 1350 euro miesięcznie za ostatni rok, w przypadku łączenia rodzin należy dodać do tej kwoty 310 euro na każdego członka rodziny;
• dostępność długoterminowego miejsca zakwaterowania w Czarnogórze;
• ubezpieczenie zdrowotne na co najmniej jeden miesiąc;
• zaświadczenie o niekaralności;
• dowód opłacenia składek na fundusz emerytalny i system opieki zdrowotnej w miejscu pracy.

Wniosek wizowy można złożyć osobiście w Czarnogórze w wydziale policji spraw wewnętrznych danego miasta.

Czas rozpatrywania wniosku: nie więcej niż 40 dni od złożenia wniosku.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 460–600 euro, media – 112 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 30 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 9 euro.

Czechy

Niedawno Republika Czeska uruchomiła program dla cyfrowych nomadów.  Jak się jednak okazało, nie każdy może otrzymać czeską wizę cyfrowego nomada.  

Okres ważności: maksymalnie 1 rok zarówno dla pracowników firm zagranicznych, jak i freelancerów.

Wymagania – obywatelstwo jednego z następujących krajów: Australia, Japonia, Kanada, Republika Korei, Nowa Zelandia, Wielka Brytania, USA lub Tajwan.

Dla pracowników firm zagranicznych:

• praca dla zagranicznej firmy zatrudniającej co najmniej 50 pracowników na całym świecie;
• możliwość pracy zdalnej za pośrednictwem środków telekomunikacyjnych musi być określona w umowie o pracę lub potwierdzona pisemnym oświadczeniem pracodawcy;
• posiadanie odpowiedniego wykształcenia (uniwersyteckiego lub wyższego zawodowego w dziedzinie nauk ścisłych, inżynierii, technologii lub matematyki – STEM) lub co najmniej 3 lata doświadczenia w branży IT;
• posiadanie dochodu w wysokości co najmniej 1,5-krotności średniego rocznego wynagrodzenia brutto zadeklarowanego przez czeskie Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych (około 30 264 euro rocznie lub 2522 euro miesięcznie).

Dla freelancerów (samozatrudnionych):

• zarejestrować wolne przedsiębiorstwo (uzyskać licencję) w dziedzinie IT w Republice Czeskiej;
• mieć odpowiednie wykształcenie lub co najmniej 3-letnie doświadczenie w dziedzinie IT;
• wykazać oczekiwany dochód w wysokości co najmniej 1,5-krotności średniego rocznego wynagrodzenia brutto w Republice Czeskiej.

Wniosek wizowy składa się w odpowiedniej czeskiej ambasadzie/konsulacie za granicą w miejscu stałego zamieszkania wnioskodawcy.

Termin rozpatrzenia wniosku: w ciągu 45 dni od złożenia kompletu dokumentów i wymagań.

Koszty życia w kraju: wynajem kawalerki – 580–750 euro, media – 260 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 20 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 8 euro.

Jest też druga opcja

Republika Czeska oferuje również wizę długoterminową dla przedsiębiorców i osób samozatrudnionych, którą mogą uzyskać obywatele krajów spoza UE oraz spoza Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii*.

Termin ważności wizy: do jednego roku z możliwością przedłużenia lub zmiany statusu na zezwolenie na pobyt.

Wymagania:

• przedstawić licencję handlową* lub inny dokument potwierdzający cel pobytu (samozatrudnienie, wyciąg z rejestru spółek itp.);
• potwierdzić dostępność środków na życie w kraju;
• rezerwacja zakwaterowania na okres do 1 roku;
• zaświadczenie o niekaralności;
• konieczne jest wykupienie ubezpieczenia medycznego przy wjeździe.

Ważne: dokumenty muszą być przetłumaczone na język czeski, dokumenty zagraniczne muszą być zalegalizowane.

O wizę dla freelancerów można ubiegać się w ambasadzie Czech w swoim kraju. 

Czas przetwarzania: zwykle 90–120 dni.

*Licencja handlowa jest dokumentem potwierdzającym prawo do prowadzenia własnej działalności gospodarczej w Republice Czeskiej. Głównymi warunkami jej uzyskania jest ukończenie 18 roku życia i niekaralność; czasami wymagane jest potwierdzenie wykształcenia i/lub doświadczenia zawodowego.

*Rekrutacja Białorusinów i Rosjan do programów migracji zarobkowej w Czechach jest obecnie zawieszona.

Estonia

Program wizowy Digital Nomad Visa jest dostępny w Estonii. Przyjmowanie wniosków o tę wizę rozpoczęło się 1 sierpnia 2020 roku. 

Uwagi: 

• nie jest to zezwolenie na pobyt, a jedynie prawo do tymczasowego pobytu w Estonii;
• jeśli pobyt przekroczy 183 dni w ciągu 12 kolejnych miesięcy, osoba zostanie uznana za rezydenta podatkowego i będzie musiała płacić lokalne podatki;
• członkowie rodziny (małżonek/partner, nieletnie dzieci) mogą ubiegać się o wizy towarzyszące;
• wiza nie zapewnia korzyści w zakresie przyszłych zezwoleń na pobyt;
• z tą wizą można również pracować dla estońskiej firmy, ale głównym celem pobytu w Estonii musi pozostać praca zdalna określona we wniosku. Oznacza to, że praca dla estońskiej firmy może być dodatkowym, ale nie głównym zajęciem podczas pobytu na wizie cyfrowego nomada.

Termin ważności wizy: do jednego roku z możliwością złożenia nowego wniosku na kolejny okres do 6 miesięcy. Maksymalny nieprzerwany okres pobytu – 1,5 roku.

Wymagania: 

• obywatelstwo jednego z krajów niewymienionych na liście restrykcyjnej (w tym Rosji i Białorusi);
• jeden z następujących statusów: pracownik firmy zagranicznej, podmiot powiązany/udziałowiec firmy zagranicznej lub freelancer świadczący usługi głównie dla klientów zagranicznych;
• udokumentowany legalny dochód za ostatnie 6 miesięcy w wysokości nie mniejszej niż 4500 euro miesięcznie.

O wizę można ubiegać się w najbliższej ambasadzie Estonii lub w Zarządzie Policji i Straży Granicznej (jeśli jesteś już w kraju). Opłaty wyniosą 80–100 euro.

Proces przeglądu trwa do 30 dni.

Życie w kraju: wynajem kawalerki – 450–600 euro, media – 267 euro, miesięczny bilet komunikacji miejskiej – 30 euro, obiad w niedrogiej restauracji – 12 euro.

Warto wspomnieć, że Estonia oferuje również e-rezydencję: pozwala to pracownikom zdalnym uzyskać cyfrowy dostęp do estońskich e-usług (bez podawania miejsca zamieszkania). Będzie to przydatne, jeśli osoba chce założyć firmę w Estonii i zarządzać nią online; będzie mieć również dostęp do usług bankowych i zdalnie deklarować podatki w kraju.